نرگس السادات مرتضوی؛ حمیدرضا عریضی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیلی خلق منفی در رابطه بین تعارض بین فردی و رفتار ضدتولید در محیط کار انجام شد. پژوهشگران در طیف وسیعی از زمینه‌های مدیریتی توافق دارند که تعارضات بین فردی به عنوان یک استرسور شغلی، جز مهمی از زندگی سازمانی بوده و مطالعه آن‌ها ضرورت دارد. طرح پژوهش از نوع رابطه‌ای بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیلی خلق منفی در رابطه بین تعارض بین فردی و رفتار ضدتولید در محیط کار انجام شد. پژوهشگران در طیف وسیعی از زمینه‌های مدیریتی توافق دارند که تعارضات بین فردی به عنوان یک استرسور شغلی، جز مهمی از زندگی سازمانی بوده و مطالعه آن‌ها ضرورت دارد. طرح پژوهش از نوع رابطه‌ای بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت فولاد مبارکه اصفهان بودند که از طریق نمونهگیری در دسترس، 319 نفر از میان آن‌ها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعارض بین فردی در کاراسپکتور و جکس (1998)، مقیاس خلق مرتبط با شغل فاکس و اسپکتور (1999) و فهرست وارسی رفتار ضد تولید فاکس، اسپکتور و مایلز (2001) بودند. دادهها با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل تعدیلی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تعارض بین فردی بالا، زمانی که کارکنان دارای خلق منفی بالایی هستند، رفتار ضدتولید آن‌ها افزایش مییابد. همچنین اثر تعدیلی خلق منفی در رابطه بین تعارض بین فردی و رفتار ضدتولید در محیط کار، تأیید گردید (01/0>P).
